“ฉันเดินทางท่องเที่ยวไปทั่วยุโรปและเอเชีย ส่วนใหญ่เป็นการโบกรถ เป็นเวลา 4 เดือน ในการเดินทางผ่าน 15 ประเทศ และเดินทางเกือบ 30,000 กิโลเมตร!

สิ่งที่ฉันจำได้มากที่สุดไม่ใช่ทิวทัศน์ พิพิธภัณฑ์ หรือเมืองทั้งหมดที่ฉันได้ไปเยือน แต่เป็นผู้คนที่ช่วยเหลือฉัน! ฉันตระหนักว่าฉันอยากให้ผู้คนเป็นหัวใจสำคัญของทุกโครงการ ทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องงาน  

นี่คือ สิ่งที่ ลิซ่า ชิราร์ (Lisa Girard) สาวชาวฝรั่งเศส วัย 23 ปี เขียนไว้ในเว็บไซต์ และโซเชียลมีเดีย ส่วนตัว ที่เปรียบเสมือนบันทึกการเดินทางของเธอ ด้วย “ปณิธาน” การเดินทางจากประเทศฝรั่งเศส ถึง เสียมเรียบ กัมพูชา เพื่อระดมทุนให้กับ องค์กร Pour un Sourire d’Enfant (PSE) 

แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อจู่ๆ ว่า มีรายงานว่า “เธอ” หายตัวไป ในวันที่ 2 สิงหาคม และพบเป็น “ศพ” เสียชีวิตในเวลาต่อมา ในวันที่ 4 สิงหาคม

สื่อ “กัมพูชา” รายงาน อ้างว่า มีการพบเห็นเธอครั้งสุดท้าย ขณะกำลังไปวิ่ง “คนเดียวเป็นระยะทาง 21 กิโลเมตร” ในเวลา 07.20 น. ของวันที่ 2 สิงหาคม

มีรายงานว่า ตำรวจท่องเที่ยวเสียมราฐ ให้ข้อมูลว่า “เธอ” พลัดหลงจากกลุ่ม ที่บริเวณปราสาทตาโสม ขณะกำลังวิ่งมาราธอน

พยานในเหตุการณ์ระบุว่า “ลิซ่า” สวมเสื้อสีฟ้า พิมพ์คำว่า cambodia มีธงชาติกัมพูชา ส่วนผมถักเปีย ผูกด้วยผ้าคาดหัวสำหรับวิ่ง

โนเอมี มาร์ติน เพื่อนเธอ เล่าว่า เธอหายตัวระหว่างทะเลสาบและถนนทางใต้ของนครวัด เธอวิ่งไปตามถนนและไม่ได้วิ่งเข้าป่าแต่อย่างใด

ขณะที่กลุ่มเพื่อนและตำรวจ ท้องถิ่น ก็พยายามค้นหา ทั้งการเดินเท้า และบินโดรน โดยรอบ พร้อมโพสต์ภาพตามหาเธอในโซเชียลมีเดีย

กระทั่ง 4 สิงหาคม ก็มีการพบศพของเธอ ในพื้นที่ชนบทนอกเมืองเสียมราฐ เจ้าหน้าระบุว่า กำลังหาสาเหตุการเสียชีวิต

ขณะที่เพื่อนของเธอ ก็โพสต์ไว้อาลัย การเสียชีวิตของเธอ…

“ลิซ่า เสียชีวิตแล้ว วันนี้ เศร้าจริงๆ ขอให้ดวงวิญญาณของเธอไปสู่สุขติ”

ขณะที่อีกคน ก็ระบุว่า “หลับให้สบาย..จิตใจที่เข้มแข็ง จะอยู่ในร่างกายที่แข็งแรง”

ที่มา การเดินทาง 30,000 กิโลเมตร ด้วยการโบกรถ

เมื่อเกือบ 2 ปีที่แล้ว ลิซ่า ได้เขียนบอกเล่า เธอกำลังจะเดินทางผจญภัยแบบสุดเหวี่ยง จาก “ปารีส” ไป “พนมเปญ” โดยจะใช้ระยะเวลาเดินทาง 4 เดือน

เป้าหมายหมาย เพื่อต้องการลดปริมาณคาร์บอนฟุตพริ้นท์ ของการเดินทาง และเหนือสิ่งอื่นใดคือการค้นพบ 14 ประเทศที่ฉันจะเดินทางข้ามด้วยการโบกรถ รถบัส และรถไฟ เมื่อถึงกัมพูชา ฉันจะทำงานอาสาสมัครกับสมาคม เป็นเวลา 6 เดือน

โดยระหว่างการเดินทางนั้น “ลิซ่า” ถ่ายภาพพร้อมรอยยิ้มของผู้คนในประเทศต่างๆ ที่เธอโบกรถและเดินทางผ่าน

แม้เส้นทางต่างๆ วิวทิศทัศน์ นั้นจะน่าตื่นเต้น แต่สิ่งที่เธอประทับใจมากที่สุด ก็คือ “มิตรภาพ” จากผู้คนจากประเทศต่างๆ ซึ่งเราจะเห็นได้จาก “รอยยิ้่ม” แม้บางรูปจะดูอิดโรยจากการเดินทางก็ตาม แต่สิ่งที่ออกมาจากใจ ผ่านใบหน้านั้น เราก็รู้สึกได้…

วันที่เธอเดินทางมาถึง เมื่อประมาณ 1 ปี ก่อน เธอโพสต์ข้อความ ระบุว่า

“ฉันมาถึงกัมพูชาแล้ว! เรียบร้อย ตอนนี้ฉันอยู่ที่พนมเปญ เมืองหลวงของกัมพูชา หลังจากผ่านสี่เดือนที่แสนหนักหน่วงที่สุดในชีวิตฉันภูมิใจที่ได้ทำโปรเจกต์นี้สำเร็จ ซึ่งหลายคนบอกว่ามันบ้ามาก ภูมิใจที่ได้เอาชนะความกลัวของตัวเอง ภูมิใจที่ได้พบปะผู้คนมากมายที่เปลี่ยนชีวิตฉัน ภูมิใจที่ได้แบ่งปันเรื่องราวการเดินทางนี้กับผู้คนผ่านอินสตาแกรม ซึ่งฉันหวังว่าจะทำให้คุณอยากทำตามความฝันของตัวเอง”

เส้นทางของเธอนั้น ประสบความสำเร็จ จากที่เคยตั้งเป้า เรื่องการระมเงินบริจาค จาก 1,000 ยูโร, 2,000 ยูโร สุดท้าย เธอได้ระดมทุนเกิน 4,300 ยูโร ซึ่งทำให้เธอรู้สึกภูมิใจ ที่ได้ทำอะไรเพื่อเด็กๆ

หลังจากที่เขียนไว้ว่า จะเดินทางมาระยะสั้น คือ 6 เดือน แต่เธอก็เลือกอยู่ และทำงานเป็นจิตอาสา ราวเกือบ 2 ปี สิ่งที่เธอโพสต์ คือบ่งบอกถึง “จิตวิญญาณ” ในการช่วยเหลือเด็กๆ กัมพูชา ที่อาศัยในเมืองหลวง กว่า 7,000 คน เป้าหมายคือ อยากให้หลุดพ้นจากความยากจน

สำหรับ “ข้อความสุดท้าย” ที่ลิซ่า จิราร์ด โพสต์นั้น คือ การบอกเล่า ว่า เธอ กำลังจะร่วมวิ่งฮาฟมาราธอน ในวันที่ 3 สิงหาคมนี้

สองปีที่แล้ว ฉันโบกรถจากฝรั่งเศสสู่กัมพูชาเพื่อระดมทุนให้กับองค์กรพัฒนาเอกชน PSE ซึ่งตอนนี้ฉันทำงานที่พนมเปญด้วย เป็นการผจญภัยที่ไม่มีวันลืม เกิดขึ้นได้ด้วยการสนับสนุนจากทุกคน

วันนี้ฉันจะกลับมาอีกครั้ง (ในแบบของฉันเอง): วันที่ 3 สิงหาคมนี้ ฉันจะวิ่งฮาล์ฟมาราธอนที่นครวัดกับเพื่อนอีกสามคนเพื่อระดมทุนให้กับ PSE และเชื่อเถอะว่าสำหรับคนที่ไม่เคยเล่นกีฬามาก่อน นี่คือความท้าทายส่วนตัวที่แท้จริง!

แต่ฉันชอบความท้าทาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันสมเหตุสมผล เพราะที่ PSE กีฬามีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งต่อการศึกษาของเด็กๆ ไม่ว่าจะเป็นวิชาพละศึกษาภาคบังคับ ชมรมหลังเลิกเรียน การแข่งขัน... โอกาสที่พวกเขาจะเติบโต พัฒนาตัวเอง และสร้างความมั่นใจ จิตใจที่แข็งแรงในร่างกายที่แข็งแรงนั้นไม่ใช่แค่สุภาษิตสำหรับเรา

ทั้งหมดนี้ คือ ข่าวและข้อมูลของ “ลิซ่า จิราร์ด ฟาเบร” สาวฝรั่งเศส ที่เดินทางข้ามน้ำ ข้ามทะเล กว่า 30,000 กิโลเมตร ด้วยการโบกรถ แต่เธอ กลับมาเสียชีวิต อย่างปริศนา ภายในเมืองที่เธอรัก และปรารถนาดีกับผู้คน

การที่บอกว่าเธอ “พลัดหลง” ในประเทศ กัมพูชา ทั้งที่เธออาศัยมานานเกือบ 2 ปี อีกทั้งยังมีประสบการณ์การเดินทางด้วยเท้า และโบกรถมา 15 ประเทศ นั้น ช่างฟังดูน่าประหลาดยิ่งนัก

แถมสาเหตุการเสียชีวิต ที่ระบุ โดยเจ้าหน้าที่ทางการของกัมพูชา ก็ยิ่งทำให้เราล้วนชวนสงสัย....