ในที่สุดจักรวาลสยองขวัญที่แฟน ๆ เฝ้าติดตามมายาวนานก็มาถึงบทสรุป The Conjuring: Last Rites เป็นภาคที่ยังคงเอกลักษณ์ของซีรีส์เอาไว้อย่างครบถ้วน ทั้งความน่ากลัว บรรยากาศอึดอัด และการแสดงอันทรงพลังของ แพทริค วิลสัน และ เวร่า ฟาร์ไมก้าที่กลายเป็นหัวใจของเรื่องเสมอมา

ความโดดเด่นของหนังภาคนี้ไม่ใช่เพียงฉากสะดุ้งหรือการปราบผี แต่คือการ ใส่ “ความเป็นมนุษย์” เข้าไปมากขึ้น เรารับรู้ถึงความเหนื่อยล้า ความหวัง และความรักของครอบครัวของ Warren จนบางช่วงอาจทำให้คนดูซึ้ง ไม่ต่างจากการนั่งดูหนังดราม่าครอบครัว

ขณะเดียวกัน เสียงดนตรีประกอบก็กดดันได้ดี ใช้ทั้งเสียงบรรเลงหนัก ๆ และจังหวะเงียบที่สร้างบรรยากาศชวนเสียวสันหลัง

จุดอ่อนของหนังคือความยืดยาวเกินจำเป็นในช่วงต้น การเล่าเรื่องยังคงใช้สูตรสำเร็จแบบ Conjuring จนบางอย่างเดาได้ และตัวร้ายในภาคนี้ก็ไม่ได้น่าจดจำเท่า “ไอคอนผี” จากภาคก่อน แต่หนังก็ยังมีลูกเล่นให้แฟน ๆ ยิ้มได้จาก Easter egg ที่เชื่อมโยงกับภาคเก่า ๆ ซึ่งถือเป็นรางวัลเล็ก ๆ สำหรับคนที่ติดตามแฟรนไชส์มาตลอด