ตำนานวันสงกรานต์ เรื่องเล่าเกี่ยวกับเศรษฐ ขี้เมา และ 3 คำถามที่เกี่ยวกับ ท้าวกบิลพรหม และธรรมบาลกุมาร...

เป็นประจำทุกปี ที่มีการประกาศ ข้อมูลด้านโหราศาสตร์ เกี่ยวกับเทศกาลสงกรานต์ และในปี พุทธศักราช 2568...

ก็มีพระนามว่า “ทุงสะเทวี”

สำหรับ เทศกาลสงกรานปีนี้ ตรงกับ ปีมะเส็ง มนุษย์ผู้ชาย ธาตุไฟ สัปตศก จุลศักราช 1387 ทางจันทรคติเป็น อธิกวาร และทางสุริยคติเป็น ปกติสุรทิน

วันมหาสงกรานต์
• ตรงกับ วันอาทิตย์ที่ 14 เมษายน 2568
• ทางจันทรคติ ตรงกับ แรม 1 ค่ำ เดือน 5
• เวลาเปลี่ยนจุลศักราช เวลา 04 นาฬิกา 28 นาที 28 วินาที

นางสงกราน “ทุงสะเทวี”
• ทรงพาหุรัด ทัดดอกทับทิม
• อาภรณ์แก้วปัทมราค
• ภักษาหารประจำปี คือ อุทุมพร (มะเดื่อ)
• พระหัตถ์ขวาทรงจักร พระหัตถ์ซ้ายทรงสังข์
• เสด็จไสยาสน์หลับเนตรมาเหนือหลังครุฑเป็นพาหนะ

พยากรณ์น้ำและฝนในปี 2568
• วันพุธเป็นอธิบดีฝน คาดการณ์ปริมาณฝนตก 600 ห่า
• ตกในโลกมนุษย์ 60 ห่า
• ตกในมหาสมุทร 120 ห่า
• ตกในป่าหิมพานต์ 180 ห่า
• ตกในเขาจักรวาล 240 ห่า
• นาคให้น้ำ 5 ตัว
พยากรณ์ธัญญาหาร
• เกณฑ์ธัญญาหาร ได้เศษ 6 ชื่อ “ลาภะ”
• ข้าวกล้าในภูมินาจะได้ผล 9 ส่วน เสีย 1 ส่วน
• ธัญญาหาร พลาหาร มัจฉมังสาหาร จะอุดมสมบูรณ์ ประชาชนทั้งหลายจะเป็นสุขสมบูรณ์แล
• เกณฑ์ธาราธิคุณ ตกราศีอาโป (น้ำ) คาดการณ์ว่าจะมีปริมาณน้ำมาก

ตำนานการกำเนิดวันสงกรานต์
 
          ตำนานการเกิดสงกรานต์  กล่าว ไว้ว่า  ก่อนพุทธกาลมีเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง  อายุเลยวัยกลางคนก็ยังไร้ทายาทสืบสกุล  ซึ่งทำให้ท่านเศรษฐีทุกข์ใจเป็นอันมาก  ข้างรั้วบ้านเศรษฐีมีครอบครัวหนึ่ง  หัวหน้าครอบครัวเป็นนักเลงสุรา  ถ้าวันไหนร่ำสุราสุดขีด  ก็จะพูดเสียงดังแสดงวาจาเยาะเย้ยเศรษฐีมีเงินมาก แต่ไร้ทายาทสืบสกุล

ด้วยความขุ่นเคือง เฒ่านักดื่ม จึงเข้าไปถามว่าเป็นอะไรมากมั้ย ทำไมชอบแซะกันเสียจริง

เฒ่านักดื่มจึงตอบ “ถึงท่านจะมีเงิน ทรัพย์สมบัติมากมาย แต่เป็นคนมีบาปกรรม จึงทำให้ไร้ทายาท ตายไป สมบัติก็ตกเป็นของคนอื่น.  

สู้เราก็ไม่ได้ ถึงยากจนก็มีลูกคอยดูแลยามเจ็บไข้ ตายไปก็มีคนดูแลสมบัติให้”

เศรษฐี ยิ่งฟังก็ยิ่งทุกข์ ยิ่งเสียใจ จึงหาทางจะมีลูกให้ได้ จึงไปบวงสรวงพระอาทิตย์และพระจันทร์ ตั้งจิตมั่น ทำลูกให้ได้ แม้จะทำแบบนี้มา 3 ปี ก็ไม่เห็นผล...

วันหนึ่งเป็นวันนักขัตฤกษ์สงกรานต์ ท่านเศรษฐีคนนี้ ก็พาข้าทาสบริวาร มาที่โคนต้นไทรต้นใหญ่ต้นหนึ่ง

ที่อยู่บนฝั่งแม่น้ำ ซึ่งเป็นที่อาศัยของนกทั้งหลาย เศรษฐีให้บริวารล้างข้าวสารด้วยน้ำสะอาดถึง  7  ครั้ง  แล้วจึงหุงข้าวสารนั้น  เมื่อสุกแล้วยกขึ้นบูชาพระไทร  เทพเหล่านั้นเกิดความสงสาร  จึงขึ้นไปเฝ้าพระอินทร์  ทูลขอบุตรแก่เศรษฐี 

พระอินทร์จึงบัญชาให้เทพบุตรองค์หนึ่งชื่อ  "ธรรมบาล" ลงมาเกิดในครรภ์ของภรรยาเศรษฐี  เมื่อครบกำหนดภรรยาเศรษฐีก็คลอดบุตรเป็นชาย  เศรษฐีจึงตั้งชื่อว่า ธรรมบาลกุมาร เพื่อตอบสนองพระคุณเทพเทวา  เศรษฐีจึงสร้างปราสาทสูง 7  ชั้น  ถวายเทพต้นไทร
         
เมื่อธรรมบาลกุมารเจริญวัยขึ้น  เป็นเด็กที่มีปัญญาเฉียบแหลม  รอบรู้  และวัยเพียง  7  ขวบก็เรียนจบไตรเพท  ยังมีเทพองค์หนึ่งชื่อ  "ท้าวกบิลพรหม" ได้ยินกิตติศัพท์ทางสติปัญญาอันยอดเยี่ยมของเด็กน้อย  จึงคิดทดลองภูมิปัญญาโดยการเอาชีวิตเป็นเดิมพันจึงถามปัญหา  3  ข้อ 

ถ้ากุมารน้อยแก้ปัญหาทั้ง 3  ข้อได้  กบิลพรหมจะตัดศีรษะของตัวเองบูชา  ถ้าธรรมบาลแก้ไม่ได้  ก็จะต้องเสียหัวเพื่อยอมรับความพ่ายแพ้  ปัญหานั้นมีว่า

1. ตอนเช้าราศีคนอยู่แห่งใด
2. ตอนเที่ยงราศีของคนอยู่แห่งใด
3. ตอนค่ำราศีของคนอยู่แห่งใด

ถามแบบนี้ใครจะตอบได้ ธรรมบาล ก็ตอบไม่ได้ทันที จึงขอเวลาสัก 7 วัน
 
1 วันก็แล้ว 2 วันก็แล้ว 5 วันก็แล้ว หรือ เข้าสู่วันที่ 6 แล้ว ธรรมบาลกุมารก็ยังคิดหาคำตอบไม่ได้...
 
จึงหลบออกจากปราสาทหนีเข้าป่า  และไปนอนพักเอาแรงใต้ต้นตาล  ขณะนั้นบนต้นตาลมีนกอินทรีผัวเมียคู่หนึ่งอาศัยอยู่ 
นกเสียเมียถามนกผัวว่า "พรุ่งนี้เราจะไปหาอาหารที่ไหน" 
นกผัวตอบว่า "พรุ่งนี้เราไม่ต้องบินไปไกล  เพราะจะได้กินเนื้อธรรมบาลกุมาร  ซึ่งจะถูกท้าวกบิลพรหมตัดหัว  เนื่องจากแก้ปัญหาไม่ได้”

นางนกถามนนกผัวว่า "ปัญหานั้นว่าอย่างไร"  นกผัวก็เล่า พร้อมเฉลยคำตอบให้ฟัง...ซะงั้น

ข้อหนึ่ง ตอนเช้าราศีของมนุษย์อยู่ที่หน้า คนจึงต้องล้างหน้าทุกๆ เช้า
ข้อสอง ตอนเที่ยงราศีคนอยู่ที่อก มนุษย์จึงต้องเอาเครื่องหอมประพรมที่อก
และข้อสาม ตอนค่ำราศีคนอยู่ที่เท้า มนุษย์จึงต้องล้างเท้าก่อนเข้านอน

ธรรมบาลกุมาร  ได้ยินการไขปัญหาของนกอินทรี  และจำจนขึ้นใจ  ทั้งนี้เพราะธรรมบาลรู้ภาษานก  จึงกลับสู่ปราสาทอันเป็นที่อยู่แห่งตน  รุ่งขึ้นเป็นวันครบกำหนดแก้ปัญหา  ท้าวกบิลพรหมมาฟังคำตอบ 

ธรรมบาลกุมารกล่าวแก้ปัญหาตามที่นกอินทรีคุยกันทุกประการ

ท้าวกบิลพรหมจึงเรียก ธิดาทั้ง 7  ของตน อันเป็นบริจาริกาคือหญิงรับใช้ของพระอินทร์มาพร้อมกัน แล้วบอกว่าตนจะตัดเศียรบูชาธรรมบาลกุมาร 

แต่ถ้าเอาศีรษะพ่อวางไว้บนแผ่นดินก็จะลุกไหม้ไปทั้งโลก  ถ้าจะโยนขึ้นไปบนอากาศ  อากาศจะแห้งแล้งฟ้าฝนจะหายไปสิ้น 

ถ้าทิ้งลงไปในมหาสมุทร น้ำในมหาสมุทรจะแห้งแล้งไปเช่นกัน  จึงสั่งให้นางทั้ง 7  คน  เอาพานมารองรับศีรษะแล้วจึงตัดศีรษะส่งให้นางทุงษธิดาคนโต