ไขรหัสจุดระเบิดชาวอินโดนีเซีย เมื่อประชาชนต้องปลุกจิตสำนึกส.ส.

by Trust News, 11 กันยายน 2568

ไขรหัสจุดระเบิดชาวอินโดนีเซีย เมื่อประชาชนต้องปลุกจิตสำนึกส.ส.

“ซาโจโจ ซาโจโจ้ เรามาคุยกันหน่อยเถอะ หญิงสาวแสนสวยที่น่ารัก หญิงสาวแสนสวยที่น่ารัก

ฉันจะมอบทุกสิ่งให้เธอ ฉันจะมอบทุกสิ่งให้เธอ

ให้โอกาสฉันเถอะนะ จะได้ไปเดินเล่นในยามเย็น ให้โอกาสฉันเถอะนะ จะได้ไปเดินเล่นในยามเย็น”

คุณเชื่อหรือไม่? …. "เพลง ซาโจโจ (Sajojo)" ซึ่งเป็นเพลงภาษาพื้นบ้าน ที่มีท่วงทำนองอันแสนรื่นรมย์ ซึ่งบอกเล่าถึงการเกี้ยวพาราสี หญิงสวยผู้แสนงามสง่า และน่าหลงใหล ของผู้คนในชุมชนจังหวัดปาปัว ประเทศอินโดนีเซียนี้

ได้กลายเป็น “ต้นทาง” ที่ปลุกเร้าให้ “ชาวอินโดนีเซีย” หมดสิ้นความอดทน และรวมตัวกันลุกฮือขึ้นก่อการจราจลครั้งใหญ่ เพื่อเรียกร้องให้บรรดา “นักการเมือง” เหลียวแล ความเป็นอยู่ของประชาชนที่กำลังทุกข์ยากจาก “ปัญหาปากท้องที่กำลังรุมเร้า”

พร้อมๆกับ ยิง “คำถามก้อนใหญ่ๆ” ให้กับ “นักการเมือง” เหล่านั้นว่า… ในเมื่อได้ชื่อว่า… “เป็นผู้ที่ขออาสามารับใช้ประชาชนแท้ๆ” เหตุใด จึงยัง “เรียกร้องสิทธิพิเศษต่างๆให้กับตัวเอง” แทนที่ควรจะคำนึงถึง “พลเมืองชาวอินโดนีเซีย” เป็น “ลำดับแรก”

ที่ไปที่มาของปัญหาเหล่านั้น เริ่มต้นจากอะไร?

วันนี้ “เรา” ได้รวบรวมประเด็นปัญหาต่างๆเหล่านั้น มาให้ “คุณ” ได้ร่วมกัน พิจารณา แล้ว…

ต้นเหตุของปัญหา :

รู้หรือไม่?

สมาชิกรัฐสภา หรือ สภาที่ปรึกษาประชาชนอินโดนีเซีย หรือ MPR ประกอบไปด้วย...

สมาชิกสภาผู้แทนราษฏร ที่มาจากการเลือกตั้งทั่วไป หรือ DPR จำนวน 580 คน
สมาชิกสภาผู้แทนระดับภูมิภาค หรือ DPD (ซึ่งทำหน้าที่คล้ายสมาชิกวุฒิสภา) จำนวน 152 คน

โดยทั้งหมดนี้ มีวาระการดำรงตำแหน่ง 5 ปี

สำหรับเงินเดือนและเบี้ยล่างต่างๆ ของ สมาชิกรัฐสภาอินโดนีเซีย ได้รับนั้น อ้างอิงข้อมูลจาก Forum Indonesia for Budget Transparency หรือ FITRA ซึ่งเป็นองค์กรไม่แสวงหาผลกำไร ที่มุ่งตรวจสอบความโปร่งใสด้านงบประมาณแผ่นดิน เมื่อวันที่24ส.ค.68 ที่ผ่านมา ระบุว่า...

งบประมาณที่ถูกจัดสรรเป็น “เงินเดือนและเบี้ยเลี้ยง” ให้กับ สมาชิกสภาผู้แทนราษฏรอินโดนีเซีย หรือ DPR ประจำปี 2025 มีตัวเลขที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ

โดยจากการตรวจสอบเบื้องต้น ของ FITRA พบว่า งบประมาณในส่วนดังกล่าว มีตัวเลขที่สูงถึง 1.6 ล้านล้านรูปียะฮ์! (3,086 ล้านบาท) สำหรับ ส.ส. 580 คน!

ซึ่งสูงกว่า ตัวเลข 1.2 ล้านล้านรูปียะฮ์! (2,314 ล้านบาท) ในปี 2023 ถึง 33% ทั้งๆที่ ในเวลานั้นมี ส.ส. เพียง 575 คน และไม่เพียงเท่านั้น มันยังสูงกว่า ตัวเลข 1.19 ล้านล้านรูปียะฮ์! (2,295 ล้านบาท) ในปี 2024 ที่เพิ่งผ่านมา ถึง 34% ด้วย

พร้อมกันนี้ รายงานของ FITRA ยังระบุอีกด้วยว่า จากการจัดสรรงบประมาณดังกล่าว จะทำให้ “รายรับรวมเฉลี่ย” ของ ส.ส.ต่อคน นั้น อาจมีตัวเลขสูงถึง 230 ล้านรูปียะฮ์! (443,666 บาท) ต่อเดือน หรือ 2,800 ล้านรูปียะฮ์! (5.4 ล้านบาท) ต่อปี อีกด้วย

และ “สวัสดิการที่ดูจะมีปัญหา” และไม่ค่อยสมเหตุสมผลมากที่สุด คือ “เบี้ยเลี้ยงค่าที่พัก” ที่มีตัวเลขสูงถึง 50 ล้านรูปียะฮ์! (96,449 บาท) ต่อเดือน!

ภายใต้เหตุผลที่ว่า สมาชิกรัฐสภาชุดปัจจุบัน ที่มีวาระการดำรงตำแหน่งระหว่างปี 2024-2029 “ไม่ได้รับสิทธิ” เข้าพักในบ้านพักของรัฐบาล ตั้งแต่สิ้นปีงบประมาณ 2024 หลังมีข้อร้องเรียนเรื่อง “บ้านพักไม่ได้คุณภาพ”

ดังนั้น “ท่านผู้ทรงเกียรติ” ที่เดินทางมาจากทั่วประเทศ และต้องจ่ายค่าที่พักเอง เมื่อเดินทางมาเข้าร่วมการประชุมรัฐสภา ที่ กรุงจาร์กาตาร์ “จึงควรได้รับเงินสนับสนุนในส่วนนี้”

ไม่สมเหตุสมผล :

เหตุใด “เบี้ยเลี้ยงค่าที่พัก” จึงกลายเป็น “จุดระเบิด” ของ ชาวอินโดนีเซีย

รู้หรือไม่?…

เพียงเฉพาะ “เบี้ยเลี้ยงค่าที่พัก” 50 ล้านรูปียะฮ์! (96,449 บาท) ต่อเดือน ของ “เหล่าท่านผู้ทรงเกียรติ” นั้น นอกจากจะสูงกว่า “รายได้เฉลี่ย” ของประชาชนชาวอินโดนีเซีย ซึ่งอยู่ที่เพียง 12.5 ล้านรูปียะฮ์ต่อเดือน (24,112 บาท) ถึง 75% แล้ว

มันยังสูงกว่า “ค่าแรงขั้นต่ำ” ในกรุงจาการ์ตา เมืองหลวงของประเทศอินโดนีเซีย ซึ่ง ณ ปี 2025 อยู่ที่ 5,396,791 รูปียะฮ์ต่อเดือน (10,410 บาท) ถึง 89.2% ด้วย

ไม่เพียงเท่านั้น อ้างอิงข้อจากรายงานของสื่ออินโดนีเซีย ยังระบุอีกด้วยว่า รายได้เฉลี่ยต่อเดือนล่าสุด ของ บรรดาสมาชิกรัฐสภาอินโดนีเซีย นั้น เมื่อนำไปเปรียบเทียบกับ “พลเมืองอินโดนีเซีย โดยทั่วไป”

จะพบว่า นักการเมือง สามารถใช้เงินเดือนและสวัสดิการที่ได้รับล่าสุดนี้ ซื้อบ้านหนึ่งหลังได้ภายในเวลาเพียง 2 ปี กับ 1 เดือนเท่านั้น ในขณะที่ชาวอินโดนีเซียที่มีรายได้ขั้นต่ำ จะต้องใช้เวลามากถึง 38 ปี 7 เดือน เพื่อซื้อบ้านหลังเดียวกัน

ยิ่งไปกว่านั้น รายงานดังกล่าว ยังได้ “ตั้งคำถามที่น่าสนใจ” ด้วยว่า…. มีความจำเป็นแค่ไหน ที่ “ท่านผู้ทรงเกียรติ” ต้องได้รับ “เบี้ยเลี้ยงค่าที่พัก” สูงถึง 50 ล้านรูปียะฮ์ต่อเดือน ทั้งๆที่ ค่าเช่าห้องชุดแบบ 2 ห้องนอน พร้อมเฟอร์นิเจอร์ ซึ่งอยู่รายรอบอาคารรัฐสภา ในกรุงจาการ์ตา นั้น มีราคาเพียง 10 ล้านรูปียะฮ์ต่อเดือน (19,289 บาท) หรือ ในกรณีที่ต้องการ “บ้านพักเดี่ยวที่มีขนาดใหญ่” สำหรับการเข้าพักพร้อมครอบครัว นั้น ก็ยังมีราคาเช่าต่ำสุดที่เพียง 20 ล้านรูปียะฮ์ต่อเดือน (38,579บาท) เท่านั้น! ด้วย

ความทุกข์ยาก :

รายงานของธนาคารโลก (World Bank) เมื่อเดือนเมษายน ปี 2025 ระบุว่า สิ้นปี 2024 ประเทศอินโดนีเซีย มีประชากรมากถึง 44.3 ล้านคน จากจำนวนประชากร 286 ล้านคน หรือ คิดเป็น 15.49%

ที่มีชีวิตความเป็นอยู่ ต่ำกว่า “เส้นความยากจน” (Poverty Line) สำหรับ “ประเทศที่มีรายได้ปานกลางในระดับต่ำ” (Lower Middle-Income) หรือ มีรายได้ต่ำกว่า 3.65 ดอลลาร์สหรัฐต่อวัน (116บาทต่อวัน)

ขณะที่ อ้างอิงข้อมูลจากเว็ปไซต์ข่าว Insightsindonesia.com ระบุว่า ณ ปี 2025 ค่าเฉลี่ย เงินเดือนของชาวอินโดนีเซีย อยู่ที่ประมาณ 12.5 ล้านรูปียะฮ์ (24,112 บาท)

ในขณะที่ ตัวเลขค่าใช้จ่ายเฉลี่ยต่อเดือนสำหรับคนโสด อยู่ที่ประมาณ 22 ล้านรูปียะฮ์ (42,437 บาท) ซึ่งนั่นเท่ากับว่า รายได้เฉลี่ยของชาวอินโดนีเซียทั่วไปส่วนใหญ่ “ไม่เพียงพอ” สำหรับรายจ่ายในชีวิตประจำวัน

โดยมีปัจจัยสำคัญ มาจาก ปัญหา “เงินเฟ้อ” เนื่องจากนับตั้งแต่เดือนมีนาคม ที่ผ่านมา ราคาที่อยู่อาศัย ค่าไฟฟ้า และ ค่าอาหาร ได้พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว เนื่องจากมีการ “ยกเลิก” ส่วนลดค่าไฟฟ้า ประกอบกับราคาอาหารที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ปัจจุบัน การรัปทานอาหารนอกบ้าน ในร้านอาหารที่สุดแสนธรรมดา มีค่าใช้จ่ายอย่างน้อยที่สุด 30,000 รูปียะฮ์ (57บาท) ในขณะที่บรรดาอาหารจานด่วน นั้น อยู่ที่ขั้นต่ำสุด 50,000 รูปียะฮ์ (96บาท)

ในขณะที่ ค่าเช่าอาพาทเมนท์ แบบเตียงเดี่ยว ในย่านใจกลางเมือง นั้น ขั้นต่ำสุดอยู่ที่ 5 ล้านรูปียะฮ์ต่อเดือน (9,644บาท) เข้าไปแล้ว

ด้วยเหตุนี้ ทั้งค่ากินค่าอยู่ บวกกับ ค่าเดินทาง ค่ำน้ำ ค่าไฟ และค่าใช้จ่ายจิปาถะต่างๆ เงินเดือนของชาวอินโดนีเซียส่วนใหญ่ “จึงแทบไม่เหลือ” และนำไปสู่ “เสียงแห่งความไม่พอใจ และต้องการให้เกิดความเปลี่ยนแปลง” ที่ค่อยๆเริ่มดังมากขึ้นทุกทีๆ ในโลกโชเชียลมีเดีย

เต้นรำบนความทุกข์ :

“ช่างไร้ซึ่งความเห็นอกเห็นใจใดๆ ประชาชนกำลังทุกข์ยาก แต่พวกเขากลับเต้นรำมีความสุข”

“นี่คือตัวอย่าง ของ ผู้แทนประชาชนที่ไร้จิตสำนึก ไม่ได้คิดถึงหัวอกพวกเราเลย”

“แบบนี้ เอาเงินไปสร้างถนน หรือ ช่วยเหลือคนยากคนจนดีกว่าจะเอาไปให้พวกเขาเต้นรำกัน”

15ส.ค.25 พิธีเปิดการประชุมประจำปี ที่ อาคารรัฐสภา ใน กรุงจาร์กาตาร์ บรรดาสมาชิกสภาผู้แทนราษฏร และ สมาชิกสภาผู้แทนระดับภูมิภาค ต่างพร้อมใจกันลุกขึ้นเต้นรำและ “ร้องเพลง ซาโจโจ (Sajojo)” ร่วมกันอย่างสนุกสนาน

โดยอ้างว่า เป็นเพียงกิจกรรมผ่อนคลายและสร้างความบันเทิง ในโอกาสที่ได้พบปะสังสรรค์กัน ระหว่างรอกำหนดการประชุมสภาอย่างเป็นทางการ เท่านั้น

อย่างไรก็ดีเมื่อ “คลิปวิดีโอ” ดังกล่าวถูกเผยแพร่ลงสู่โลกโชเชียลมีเดีย ชาวอินโดนีเซีย “กลับไม่ได้มีความคิดเห็น” เหมือนกับ “บรรดาท่านสมาชิกผู้ทรงเกียรติ” แต่อย่างใด

เพราะสิ่งที่ ชาวอินโดนีเซีย ส่วนใหญ่ “คิด” หลังได้เห็น “คลิปวิดีโอ” ดังกล่าวนั้น มันไม่ต่างอะไรกับ “การเต้นรำบนความทุกข์ยากของประชาชน”

อีกทั้ง มันเป็นการกระทำที่ไม่เหมาะสม และไร้มารยาทอย่างยิ่ง เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์อันยากลำบากที่คนในประเทศส่วนใหญ่กำลังประสบอยู่ในเวลานี้

ขณะเดียวกัน ประชาชนส่วนหนึ่ง ยังได้เริ่มตั้งคำถามถึง “เงินเดือนจากภาษีประชาชน” นั้น คุ้มค่าเพียงพอสำหรับการมอบให้ “ผู้ที่เสนอตัวมารับใช้ประชาชน” หรือไม่? ด้วย

เทียบเคียงเพื่อนบ้าน :

หลัง คลิป “เต้นรำบนความทุกข์ประชาชน” กลายเป็นไวรัล สื่อในประเทศอินโดนีเซีย ได้มีการ “หยิบยกตัวเลขเงินช่วยเหลือสมาชิกสภาผู้แทนราษฏร” ของประเทศเพื่อนบ้านมาเทียบเคียงทันที

โดยหาก อ้างอิงรายงานของสำนักข่าวจาร์กาตาร์โกลบ (Jakartaglobe) ระบุว่า...

สมาชิกรัฐสภาของมาเลเซีย ได้รับเงินเดือนรวมเงินช่วยเหลือต่างๆ ประมาณ 16,000 ริงกิต (120,501บาท) แต่ไม่มี “เบี้ยเลี้ยงค่าที่พัก” เนื่องจาก สงวนไว้สำหรับ “ระดับรัฐมนตรี” เท่านั้น

ส่วนที่ ฟิลิปปินส์ สมาชิกรัฐสภา ได้รับเงินเดือนรวมเงินช่วยเหลือต่างๆ ประมาณ 273,000 เปโซ (152,172บาท) และ “ไม่มี” เงินสวัสดิการช่วยเหลือค่าที่พักอาศัย เช่นกัน

ในขณะที่ สิงคโปร์ ซึ่ง “สมาชิกรัฐสภาได้รับเงินเดือนสูงที่สุดแห่งหนึ่งของโลก” รวมถึงเป็นประเทศที่มี “ค่าครองชีพสูงติดอันดับต้นๆของโลก” นั้น สมาชิกสภาผู้แทนราษฏร ได้รับเงินเดือนประมาณ 192,500 ดอลลาร์สิงคโปร์ ต่อปี (4,770,284บาท) หรือ ประมาณเดือนละ 397,500 บาท

ในขณะที่ ส.ส. อินโดนีเซีย กลับมี “รายรับเฉลี่ย” สูงถึง 230 ล้านรูปียะฮ์! (443,666 บาท) ต่อเดือน

** หมายเหตุ อ้างอิงข้อมูล จาก คณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจของสิงคโปร์ (Economic Development Board) หรือ EDB ระบุว่า ค่าครองชีพขั้นต่ำในประเทศสิงคโปร์ ณ ปี 2025 อยู่ที่ประมาณ 1,500 - 2,500 ดอลลาร์สิงคโปร์ต่อเดือน (37,171 - 61,951) **

ชัยชนะของประชาชน :

หลังการลุกฮือครั้งใหญ่ ของ ชาวอินโดนีเซีย เพื่อหวัง “ปลุกจิตสำนึก” ให้กับ “เหล่าท่านผู้ทรงเกียรติ” ได้สิ้นสุดลง

ล่าสุด วันที่6ก.ย.68 ที่ผ่านมา สภาผู้แทนราษฏรของอินโดนีเซีย ได้ออกแถลงการณ์อย่างเป็นทางการ ด้วยการประกาศยอม “ปรับลดเงินเดือนและเงินสวัสดิการ” ของตัวเองลง จากประมาณ 230 ล้านรูปียะฮ์! (443,666 บาท) ต่อเดือน ลงมาเหลือเพียง 65 ล้านรูปียะฮ์! (125,384 บาท) ต่อเดือนหลังหักภาษี หรือ ลดลงถึง 71% แล้ว!

และที่น่าสนใจมากไปกว่านั้น คือ ตามรายละเอียดการตัดลดงบประมาณดังกล่าว ที่ สภาผู้แทนราษฏรของอินโดนีเซีย นำออกเผยแพร่ นั้น ไม่ปรากฏว่ามี “เงินเบี้ยเลี้ยงค่าที่พัก” ซึ่งถือเป็น “จุดเดือดที่สุด” ของ ชาวอินโดนีเซีย อีกแล้วด้วย

อ่านมาถึงบรรทัดนี้ จากบทความอันแสนยาวยืด “คุณ” มีความคิดเห็นกันอย่างไรบ้าง?